W przypadku umowy barterowej wymiana towaru na usługę jest jak najbardziej możliwa, podobnie jak usługi na usługę oraz towaru na towar. Generalnie można byłoby stwierdzić, że barter jest swego rodzaju umową zamiany, przy czym w świetle polskiego prawa takie stwierdzenie nie do końca jest prawdą. Dzieje się tak ze względu na prawną definicję transakcji zwanej umową zamiany. W oparciu o artykuł 603. Kodeksu cywilnego polega ona na przeniesieniu na drugą stronę transakcji własność rzeczy, czyli przedmiotu materialnego. Oznacza to, że każdą umowę zamiany można traktować jak barter, ale nie każdy barter – chociażby ten polegający na wymianie usług – jest umową zamiany.
Warto również wziąć pod uwagę kwestię prawnego usytuowania barteru w kontekście umowy kompensacyjnej oraz sponsoringu. Otóż w umowie kompensacyjnej część należności za towar lub usługę może zostać uregulowana zarówno za pomocą pieniędzy, jak i innej usługi lub innego towaru. W barterze taka sytuacja jest niemożliwa, ponieważ z definicji jest on transakcją bezgotówkową. Relacja pomiędzy barterem oraz sponsoringiem jest bardziej skomplikowana. Otóż sponsoring może być barterem – wówczas, gdy pomiędzy stronami transakcji następuje wymiana usługi reklamowej na rzeczy lub inne usługi, bez udziału pieniędzy. Tam, gdzie w grę wchodzą realne pieniądze lub darowizna, nie ma mowy o barterze.